سال ۱۳۸۱ آقایان هاشمی و روحانی با مشاوره محمود سریع‌القلم در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع، طرحی به نام «چین‌نو» (بهره‌گیری از الگوی چین در سیاست درهای باز) را شروع کردند. سال ۹۲ با رأی آوردن آقای روحانی این طرح رسماً کلید خورد. دولت یازدهم بر آن شد تا ما نیز همچون چین دست از تفکر ایدئولوژیک خود برداشته و درهای کشور را به روی غرب باز کنیم. تمام آن‌چه که در مذاکرات هسته‌ای سال ۹۲ به این سو انجام شد، تنها مقدمه‌ای برای سیاست درهای باز بود.

اصلاحات مدلی چینی، نظام را از درون متلاشی می‌کند. چنانچه در چین انجام شد؛ سرمایه‌های خارجی وارد چین شده، با صنعت کُپی‌سازی میزان تولید این کشور افزایش یافت؛ آنگاه «یوان» واحد پول خود را پایین نگاه داشت تا صادراتش مضاعف بشود. این رویه، چین را به شدت وابسته کرد؛ تا آنکه طی یک جنگ ارزی، شکست سختی را از آمریکا متحمل شد. زیرا توسعه‌ی چین، بسیار پفکی بود؛ رشد اقتصادی چین، دانش‌بنیان نبود که صنعت بومی داشته باشد.

نخستین فاجعه‌‌ی سیاست درهای باز اینجاست که دیگر ابداع و ابتکاری نداریم؛ صرفاً بازار مصرفی برای انواع کالاهای خارجی شده‌ایم! گویی از ابتدا هم قرار نبود از مذاکرات، آبی برای مردم ما گرم شود؛ برجام، مقدمه‌ای برای باز کردن درهای کشور بود تا از ۱۱ کشور مربا به ایران وارد شود؛ از سنگ پا تا بوئینگ و ایرباس وارد کشور می‌شود، اما خودمان حق تولید نداریم! دولت ایران در حالی سیاست درهای باز را اجرا کرد که سه کشور چین، انگلیس و آمریکا سیاست درهای بسته را آغاز کردند:

· کشور چین رویکرد خود را از توسعه تجارت بین‌المللی به تجارت داخلی تغییر داد یعنی، طی سال‌های آینده، تولیدات بخش صنعتی این کشور، نیازهای یک میلیارد نفر جمعیت روستایی چین را تأمین خواهند کرد.

· انگلیس از اتحادیه اروپا خارج شد تا شغل انگلیسی‌ها بماند؛ چرا که با واردات کالاهای مشابه با کیفیت‌تر از سایر کشورهای اتحادیه اروپا، اشتغال در این کشور وارد بحران شده بود.

· ترامپ با شعار «شغل برای آمریکایی» روی کار می‌آید و علاوه بر اعمال محدودیت جدی برای ۷ کشور صادر کننده‌ی نیروی متخصص به آمریکا، دستور می‌دهد دیوارکشی بین آمریکا و مکزیک که از زمان جرج بوش آغاز بکار شده بود با سرعت به پایان برسد.

اقتصاد جهان دچار رکود است و تمامی کشورها برای نجات خود ناچار هستند دور خود دیوار بکشند. ۸۰ میلیون نفر ایرانی هم می‌توانند تمامی نیازها را خودشان تأمین نمایند. اما به بهانه آن‌که وضع کشور خوب بشود، درها را به سمت بیرون باز کردیم تا اشتغال فعلی‌مان نیز از دست برود.

درهای کشور تا کجا باید باز بماند؟

هر خانه‌ای درب و پنجره‌هایی دارد؛ درها و پنجره‌های خانه را تا چه زمانی باز می‌گذاریم؟ ممکن است در طول روز درب خانه را نیمه باز گذاشته، پرده را کنار زده و پنجره‌ها را نیز باز بگذاریم، اما شب هنگام، نه تنها پرده را می‌کشیم بلکه درب خانه را هم قفل می‌کنیم. حتی در داخل خانه، مابین محل خواب والدین و فرزندان، حریم وجود دارد. جامعه نیز حریم دارد. زمانی که یک جامعه درهای اقتصاد، فرهنگ و سیاست خود را باز گذارد، بلایی بر سر او خواهد آمد که بر سر چین آمد. مسأله اساسی سیاست درهای باز، استحاله از درون است؛ به این صورت که پوسته‌ی چین کمونیستی ماند، اما مغزش از درون لیبرالیستی شد. چین، باید دست از شعارهای مائوئیستی خود برمی‌داشت تا درهای کشورش را به روی غرب باز کند! امام خامنه‌ای از سال ۹۲ به این سو بارها درخصوص مدل چینی کردن جمهوری اسلامی و استحاله کردن انقلاب اسلامی از درون هشدار دادند:

· بیستم مهر ماه ۹۴، در دیدار با کارکنان صداوسیما فرمودند: «دشمن با اینکه یک عمامه به‌سر بالای کشور باشد، مشکلی ندارد…»

· اول فروردین ۹۵ نیز در مشهد فرمودند: «با صورت جمهوری اسلامی کاری ندارند؛ با سیرت جمهوری اسلامی کار دارند.»

رهبری حتی فرمودند که ما با بسته شدن درهای کشور مخالفیم؛ اما درهای کشور تا به کجا باید باز بماند؟

آمریکا که قائل به استقلال صنعتی و تکنولوژیک ایران نبود، دست دولت یازدهم را در سیاست درهای باز به بهانه‌ی مذاکرات هسته‌ای خوانده بود، یک بازی آغاز کرد به این صورت که ابتدا توان هسته‌ای ما را ساقط کند و بعد از توافق، اجازه‌ی ورود سرمایه خارجی و تکنولوژی فنی به ایران را ندهد. همان‌طور که با شوروی و چین انجام داد. به این صورت، آمریکا این طرح را درهم مالید.

تحلیل شکست «سیاست درهای باز چین» مهمترین طرح استراتژیک دولت و جناح #لیبرال در کشور

?استاد حسن عباسی-۲۱دی۹۶

https://t.me/hasanabbasi_students/3782

? پرطمطراق‌ترین طرح استراتژیک لیبرال‌ها در « #سیاست_درهای_باز» چنان درهم شکسته شد که صدای خرد شدن استخوان‌هایش هنوز شنیده می‌شود…

? ۱۹ فوریه، سال‌مرگ #دنگ_شیائوپینگ رهبر اصلاحات جدید چین (از ۴۵ سال قبل) در سیاست درهای باز است. طرحی که چین کمونیست را از درون استحاله و به مرور لیبرالیزه کرد.

?اطلاعات بیشتر در وب‌سایت باشگاه استراتژیست‌های جوان:

ystc.ir/open-door-policy-in-iran

#تبخیر_امید
#امان_از_لیبرالها
#سیاست_درهای_باز_چین

#اختصاصی
کانال رسمی اندیشه‌جویان استاد حسن عباسی
? @hasanabbasi_students

۱۱ دی ۹۶ – تهران، باقرآباد،مسجد حضرت ابوالفضل^(ع)

استاد حسن عباسی رئیس اندیشکدهٔ یقین در این مراسم اظهار داشت: در فتنه سال ۸۸ علایم فتنه بطور واضح نشان داده شد و دشمنان اسلام می خواستند این نظام مردم سالار دینی را تخریب کنند، اما با درایت رهبر انقلاب و حضور مرم همیشه در صحنه این فتنه به سرانجام نرسید.

وی گفت: در سال ۸۸ کاندیداهای مربوطه وقت شکست خوردند، دست به اردوکشی خیابانی زدند که چهره ایران را در سطح بین‌الملل تخریب کنند. آنان در زمان تحریم های گسترده کشور، میزان خسارت اقتصادی زیادی به کشور وارد کردند.

عباسی بیان کرد: جریان جنبش سبز که بخش عمده‌ای از آن‌ اصلاح‌طلبان بودند، اعتقادی به‌نظام یا قانون اساسی نداشتند، می گویند اگر از صندوق رأی اسم کاندیدای ما بیرون آمد این قبول است و دموکراسی حاکم است اما اگر نتیجه انتخابات آن چیزی نشد که ما می‌خواهیم پس انتخابات غیرقانونی بوده و دموکراسی نیست و این اعتقاد اصلاح‌طلبان مطلق جریان سبز و بخشی از جریان اعتدال‌گراست. این جریان در سال ۸۸ نتیجه انتخابات موردپسندش نبود و دست به تخریب منافع ملی زد، بلایی که بر سر کشور آورد ایجاد دو دستگی بود و وقتی مردم به خیابان آمدند دولت‌ها و ملت‌های دیگر نگاه کردند و دیدند ظاهراً انتخابات برآیند نظر ملی نیست.

رئیس اندیشکدهٔ یقین تصریح کرد: فتنه ۸۸ یک‌فاز خطرناک داشت، سران فتنه نامه رسمی به دولت اوباما زده بودند و درخواست تحریم گسترده داشتند، حتی برخی از فرزندان آقای هاشمی طوری که برخی از خارج‌نشینان رسماً مصاحبه کردند و گفتند؛ مطالبه تحریم‌های گسترده علیه دولت جمهوری اسلامی را داشتند یا خود سران فتنه همین کار را کردند.

وی افزود: آقای هاشمی حاضر نبود که بگوید تقلب نشده و فتنه است، میرحسین موسوی و کروبی که به این نکته اذعان نمی‌کردند هیچ، خاتمی هم که در خلوت خود می‌گفت تقلب نشده شجاعت این را نداشت که این را علنی بگوید، برخی از افراد نیز کینه‌های عجیب‌وغریبی داشتند و حاضر نبودند خود را فدای نظام کنند و آن‌ها نیز از سویی دیگر قهر کرده بودند.

عباسی گفت: کاری که رهبر انقلاب در آن مقطع انجام دادند روشنگری بود. ایشان همان زمان گفتند «أین عمار» یعنی الآن عمار کجاست؟ رفتار رهبری مبتنی بر الگوی علوی بود؛ ایشان گفتند أین عمار و درواقع مقصودشان این بود که بگویند هیچ‌کسی نیست که برود مردم را توجیه و بصیرت افزایی کند ازاین‌رو مباحث توجیهی در قالب مباحث عماری آغاز شد و برخی واردشده و مواضع بسیار جدی و مهمی اتخاذ کردند ازجمله مرحوم آیت‌الله حائری شیرازی که از همان اول اعلام موضع و تکلیف را مشخص کردند.

وی با اشاره به رفتار سلبریتی‌ها بیان کرد: سلبریتی‌ها از منتخب انتخابات ۹۶ بریده‌اند و فاصله گرفته‌اند؛ اما شما در رسانه‌های اصلاح‌طلب در نقد پروژه پشیمانی از رئیس‌جمهور فعلی می‌بینید که آن‌ها می‌نویسند مگر ماجرای سال ۸۴ و ۸۸ را یادتان نیست و سپس علناً می‌گویند اگر ما این‌گونه رفتار کنیم ماجرای ۸۴ و ۸۸ تکرار می‌شود؛ درواقع به نوعی مدعی فضای دیکتاتوری می‌شوند.

رئیس اندیشکدهٔ یقین تصریح کرد: دشمنان ترفندها و دسیسه‌های مختلفی برای تخریب و مقابله با انقلاب اسلامی به کار برده‌اند، ملت ایران قدم محکمی با پیروزی مقابل دسیسه‌های دشمن برداشتند و وحدت و انسجام ملی را به رخ حریفان کشاندند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: ۹ دی یادآور حضور یکپارچه مردم در دفاع از ارزش‌های اسلامی و نظام جمهوری اسلامی بوده است، مردم ایران همواره مقابل توطئه‌های جدید دشمن ایستاده‌اند.

منبع: قرچک آنلاین

حرکتی که در فتنه سال 88 صورت گرفت، استراتژی «فشار از پایین، چانه‌زنی از بالا» بود. مردم را به بهانه‌ی تقلب به خیابان‌ها بکشانند و حفظ کنند؛ این وظیفه به میرحسین موسوی و کروبی محول شد. از سویی دیگر، آقای هاشمی به رهبری فشار بیاورند که انتخابات را باطل کند. رهبر انقلاب طبق آنچه در فیلم «من مدیر جلسه‌ام» بیان شده است، در جمع مسئولین ستادهای هر چهار کاندیدا بیان می‌کنند که: «من انتخابات را باطل نمی‌کنم. این کار تودهنی به رأی مردم است و من وظیفه دارم از رأی مردم محافظت کنم.»

از دو تیغه‌ی قیچی (فشار و چانه‌زنی)، اگر یکی زده شود، دیگری نیز عمل نمی‌کند. تیغه‌ی بالا (یعنی چانه‌زنی برای ابطال انتخابات) با صراحت رهبری در عدم ابطال انتخابات بی‌اثر شد. اما اینجا اتفاق عجیبی افتاد. سعی کردند باهمان تیغه‌ی دیگر ادامه دهند؛ پس به مدت 8 ماه مردم را در خیابان‌ها نگه داشتند.

چند روز پس از شروع فتنه، در ایالت سین کیانگ چین اغتشاش رخ داد؛ ارتش چین تانک‌ها را وارد خیابان کرد و پس از آنکه 180 نفر را به کشتن داد، قائله پایان یافت. اما در تهران، قائله فتنه 8 ماه ادامه داشت، درحالی‌که هیچ تانکی وارد خیابان‌ها نشد.

مقام معظم رهبری خودشان وارد صحنه شدند و فرمودند: «چه کنم که نمی‌بینند دندان‌های به‌هم فشرده را؛ چه کنم که نمی‌بینند صفوف به‌هم فشرده‌ی دشمن را؛ چه کنم؛ أین عمار؟» نفرمود ارتش و سپاه با تانک به خیابان‌ها بریزید. بلکه فرمود: آیا کسانی نیستند تا مردم را توجیه کنند؟

بعد از شهادت عمار یاسر در جنگ صفین، اشعث بن قیس صحنه گردان افکار عمومی می‌شود و حضرت امیر^(ع) را مجبور می‌کند که به #مالک_اشتر بگوید برگرد. جایگاه عمار کجاست؟ در علم هدایت در فتنه، تانک جوابگو نیست؛ با مردم خود که نباید با تانک و اسلحه روبرو شد؛ بلکه در جریان مبارزه با فتنه، روشن‌گرانی همچون عمار یاسر نیاز است که پرده از چهره و نقاب کسانی که به دروغ سعی می‌کنند سیستم را به سمت منافع و مطامع خود به پیش ببرند، کنار بزند.

علی^(ع) هم اگر باشد، در جبهه‌ی جنگ صفین مادامی‌که عمارها نباشند ناچار است به مالک بگوید برگرد. فتنه‌گران گفتند کاری می‌کنیم که مالک اشترهایی همچون قاسم_‌سلیمانی برگردند. اگر جبهه‌ی صفین امروز در مقابله با معاویه‌های وهابی و داعشی، مالک اشترهایی همچون قاسم سلیمانی دارد، در عین حال به قدری عمار دارد که خواب را از چشمان لیبرال‌های داخلی -اشعث بن قیس‌ها- بربایند.

به‌این ترتیب نظام موفق شد چنان بحران عظیمی را به شکل مسالمت آمیز با طرح أین عمار حل نماید. در انتها پس از اهانت به ساحت مقدس امام حسین^(ع) مردم هوشمندانه به صحنه آمدند و موضوع فتنه 88 خنثی شد.

استاد حسن عباسی
مشهد، 5 دی 95

*در دولتهای مختلفی که پس از انقلاب روی کار آمدند از هاشمی گرفته تا خاتمی، احمدی نژاد و روحانی، شما نقدهایی به این دولتها وارد کردید، این سوال مطرح است که حسن عباسی چه دولتی را دولت ایده آل میداند و شاخصه های دولت انقلابی را چطور تعریف میکند؟

این سوالی اساسی است که زیاد از ما پرسیده میشود.دولت مطلوب ما دولتیست که هنوز شکل نگرفته.یعنی دولت ِ باید نه دولت ِ هست.اگر ما طرفدار وضع موجود باشیم با این تفکر ادامه انقلاب سترون میشود, قرار بر این است که انقلاب ادامه داشته باشد و لازمه ی ادامه ی آن این است که نظام سازی صورت بگیرد.مراحل جامعه سازی آرمانی چهار لایه دارد: دولت سازی ,  نظام سازی, ملت سازی و یک لایه ی ملک سازی یا ساختار جغرافیا و زمین!

پروژه ی دولت سازی در کشور ما از اول انقلاب در چارچوب حکومت انجام شده ولی یک بخشهایی نقایصی دارد.پروژه ی ملت سازی به نتایجی رسیده است و کارهای خوبی انجام شد.پروژه ی واسط بین ملت سازی و دولت سازی میشود نظام سازی که از ۱۷/۶/۱۳۹۰ شروع شد.
آغاز دوره ی نظام سازی شهریور سال ۹۰ است.دوره نظام سازی چیزی در حدود بیست و پنج یا سی چهل سال طول میکشد.
رهبر معظم انقلاب در این تاریخ مبنای نظام سازی را فقه استدلالی بر شمردند و روند فقه استدلالی را از امام صادق به بعد و علامه حلی به بعد را بررسی میکنند تا این دوره اخیر که امام ^(ره) مبتنی برفقه استدلالی انقلاب کرد و الان مشکلاتی داریم, اینگونه نبوده است که نظام کلا اسلامی باشد.از اینجا به بعد مسایل نوشونده ای مطرح میشود که باید اینها را نظام پاسخ دهد و ایشان یک مثال بیشتر نمی زنند و آن هم بانکداری بدون ربا است که بانکداری ما محل اشکال است.
برای مبحث نظام سازی لازم است عرض کنم که یک حکومت مثل جمهوری اسلامی یا هر کشور دیگری حدود صد و چهل “زیرنظام” دارد که یکی از آنها آموزش و پرورش است, بهداشت و درمان, صنعت, بانک, رسانه, دستگاه قضایی و …صد و چهل زیرنظام باید تغییر کند.
زیر نظام هایی که الان جمهوری اسلامی دارد هیچ کدام مبتنی براحکام دین نیست.مثلا آن طرف دنیا وزارت اقتصاد داشته ما هم راه انداختیم,آمریکا شورای عالی امنیت ملی داشته ما هم تاسیس کردیم.

*چه مبنایی برای نظام سازی مطلوب اسلامی پیشنهاد میکنید، اقتصاد چه نقشی در عدم رسیدن به این نظام مطلوب دارد؟

اگر ما مبنای نظام سازی را چهارچوب های قرآنی قرار دهیم, آیا در قرآن وزارت خانه هایی که از زیر نظام سازی بیرون میاید اینگونه است؟طبیعی است که به جای چهار رئیس جمهور بعد از جنگ یعنی هاشمی,خاتمی,احمدی نژاد و روحانی, هرکس دیگری هم قرار دهید چون سیستم , مبنایش دینی نیست خود به خود این افراد را در خود حل میکند.

نظام آرمانی مورد نظر ما نظامی است که امام کلیات آن را در قالب تمدن نوین اسلامی و جامعه ی آرمانی تدوین کرده است. سپس رهبر معظم انقلاب مراحل انقلاب تا جامعه ی آرمانی و تمدن نوین اسلامی را مطرح کردند و ابعاد و اجزای تمدن اسلامی را در طول بیست و هفت هشت سال گذشته تبیین کردند.ایشان کلیات را در قالب یک جمله میگویند که ما در اندیشکده ها اینطور تببین میکنیم که اگر ما درنظام خود دستگاه بهداشت و درمان داریم ساز و کارش با آنچه که قرآن تعریف کرده است چه تفاوتی دارد؟

اگر ما نظام زکات در قرآن داریم, بیست و پنج بار کنار واژه ی صلاه , زکات آمده نظام مالیات نسبتش با نظام زکات چه میشود؟ما الان نظام رسمی مالیات داریم اما نظام رسمی زکات نداریم.اگر دست نامرئی بازار اساس ساختار بازار هست آیا دست نامرئی بازار را اسلام تائید میکند و تفاسیر قرآن بر این موضوع میتواند صحه بگذارد؟

خب اگر این صد و چهل مورد را بخواهیم برشماریم می بینیم فاصله ها بین آنچه که هست و آنچه که باید باشد چقدر زیاد است.از این جهت تا تحقق جامعه ی آرمانی ما و تمدن نوین اسلامی که مدنظر رهبری, امام راحل و اسلام و قرآن است فاصله داریم.

*برای رسیدن به این جامعه آرمانی به چه تغییر و تحولاتی نیاز داریم؟

ما نیاز به دویست انقلاب داریم, غربی ها برای اینکه تمدن بسازند بیش از دویست انقلاب انجام دادند که ده دوازده تای آنها مالی است, همین تعداد اقتصادی, بیست و اندی از آن علمی است, یک تعداد انقلاب صنعتی و سیاسی داشتند مثل انقلاب فرانسه و از این دست و تعدادی انقلاب هنری…جمع دویست انقلاب آنها حدودا شده است تمدن غرب در چهار صد پانصد سال گذشته.

در صورتیکه ما در جمهوری اسلامی در سال ۵۷ یک انقلاب سیاسی داشتیم و میخواهیم با این انقلاب سیاسی بگوییم انقلاب تمام شد و تمام مشکلات با این انقلاب حل میشود، خب اینکه نمیشود !ما هنوز شورای عالی انقلاب فرهنگی داریم, رهبر انقلاب داریم, در قانون اساسی این موارد جایگاه دارد.ما هنوز مبحث انقلاب علمی, اقتصادی, اجتماعی و … را شروع نکردیم.

پس ما دویست  انقلاب داریم که یک نمونه از آن انجام شده است, این دویست انقلاب باید در طی بیست تا پنجاه سال با شدت انجام شود .بعضی این ادعاها را دست نیافتنی میدانند اما ما در علوم استراتژیک گامهای کوتاهمان بیست و پنج سال تا سی سال است.جامعه سازی کار دفعتا و چهار ساله و پنج ساله نیست.

از این جهت هیچکدام از این دولتهایی که دیده میشود دولت مورد نظر ما نیست.الان جریان فکری در علوم انسانی دانشگاهها جریان مشاورین در دولتهای مختلف میگویند همین که ما کار را دستمان بگیریم بشویم وکیل و وزیر و رئیس جمهور و نماینده مجلس حل شده است و یک مراوداتی صورت میدهیم و مشکلات را حل میکنیم تا چهارسال بعد دوباره رای بیاوریم.

*پس میتوان گفت که عملا هیچ دولتی نخواهد توانست آرمانهای انقلاب اسلامی را پیاده کند؟

مسئله اینجاست که هر چهارسال که مشکلات مملکت حل نمیشود.بالاخره باید دستگاه قضا, رسانه, پلیس, بانک, گمرک و … تکلیف دینی بودنشان روشن شود.به قول حضرت امام اگر در بانک ما ربا باشد جمهوری ما اسلامی نیست.

شاخص ها را امام و مقام معظم رهبری و قبل از اینها قرآن و چهارده معصوم مولفه های اصلی را برشمردند.ما یک میراث عظیمی داریم که باید آن را مبنای جامعه سازی قراردهیم .نقدی که ما میکنیم در سه حوزه است .

یک رویکرد پریتیکال داریم یعنی انتقادی, رویکرد دوم آنالیتیک یا تحلیلی است .اول بحث نقد صحنه است بعد بحث تحلیل آن.بعد از رویکرد آنالیتیک رویکرد دکترینال است یعنی غربی ها مثلا درفلسفه کانت سه لایه را دنبال میکنند.ما حرفهای متفاوتی نمیزنیم ما همان حرف فلسفه کانت را میزنیم.

غربی ها این سه رویکرد را دارند , یعنی اول پدیده را نقد میکنند, بعد تحلیل میکنند و بعد تبیین میکنند در رویکرد دکترینال که چه چیزی به جایش قرار دهند.ما اگر در بیست و هفت هشت سال گذشته دولتها و کلیت حکومتها را نقد و تحلیل کردیم بعد از آن راه حل و برنامه ای برای آن موضوع ارائه دادیم.

*در وقع از نظر شما دولت آرمانی جمهوری اسلامی با توجه به اینکه اول انقلاب پایه ریزی شد، باید توسط ارزشهای اسلامی پیاده سازی شود؟

دولت آرمانی ما دولتی است که زمینه ساز تمدن نوین اسلامی شود,مبنای صد و چهل زیرنظامش قرآنی و اسلامی تعریف شده باشد.ما از این صد و چهل زیرنظام تقریبا هفده هجده مورد را به اتمام رساندیم و به دستگاههای مربوطه تحویل دادیم و مسئولین مربوطه در جریان هستند, این قول داده شده است که تا سال ۱۴۱۴ کل این زیر نظامها تحویل داده شود البته این بدان معنا نیست که تا آن زمان کشور باید متوقف شود بلکه با علوم تولید شده و طرحهای تهیه شده و انسانهای تربیت شده در هرکدام از این حوزه ها کشور میتواند بهبود اضطراری را شروع کند و این نیاز وجود دارد که یک دولت و مجلس انقلابی سرکار بیاید و بتواند وضع موجود را به چالش بکشد و حاضر باشد مشکلات را درونی ببیند و با مردم در میان بگذارد و طرحهای جایگزین را انجام دهد.

با این وجود انقلاب اسلامی ایران جزو انقلابهای بی شکل محسوب میشود که تولد آنها دو مرحله ای است و در جامعه شناسی انقلاب ها به عنوان انقلاب های تخم گذار شناخته میشوند .انقلاب ایران در سال ۵۷ در مرحله اول مشخص شد که چه چیزی را نمی خواهد و لایه ی زیرین پوسته را نمی بیند ولی الان انقلاب اسلامی بعد از سی و چند سال به مرحله ای رسیده است که آرام آرام این پوسته را میشکند.لذا جمهوری اسلامی برای رسیدن به شِمای آرمانی خود در ۱۴۱۴ به سرانجام میرسد.

ما امیدمان به این است که با مسئله ی “لا اله”, یعنی که چه چیزی را نمیخواهیم و تبیین “الالله” یعنی که چه چیزی را میخواهیم آرام آرام بتوانیم در فضای عمومی سیستم بانکداری ربوی نَه, سیستم رسانه ای اغواگر نَه و …. را روشن کنیم تا مردم در مراحل نظری شِمای کلی چه چیزی باید باشد را بدانند و عناصری که در دولتها و مجالس رای میاورند به درب و دیوار نکوبند تا مسیر چهارساله را زیگزاگ بروند بلکه خط مستقیمی داشته باشند تا بدانند چه چیزی را باید پیاده و اجرا کنند.

*تحلیل شما از رفتار سیاسی آقای هاشمی رفسنجانی با توجه به مواضع اخیرشان که گفتند حالا که کشور را از دست احمدی نژاد نجات دادم با خیال راحت می میرم, چیست؟

آقای هاشمی تا به امروز چه بعنوان رئیس جمهور چه به عنوان رئیس مجلس و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در مورد اینکه در نظام سازی دینی و اینکه جمهوری اسلامی را دینی تر کند و انگاره های امام راحل و مقام معظم رهبری را عملیاتی تر کند, در مورد اینکه در مورد تحقق و جاری کردن قرآن در جامعه تلاش کند, مثلا موضوع بانکداری بدون ربا, هیچ قدمی نه در زمان ریاست جمهوری برداشت , نه در مجمع تشخیص سیاست هایی را برای این مهم پیاده کرد.

لذا می بینیم عوامی وجود دارند که میگویند چون آقای هاشمی هشت سال در راس مملکت و مجمع تشخیص مصلحت بوده است هرچه که بگوید دینی است.اما هیچ تلاشی از ایشان نمی بینیم ضمن اینکه در مجموعه های زیر نظر ایشان مثل مرکز تحقیقات مجمع تشخیص مُتون آن چه که توسط آن مرکز با هدایت آقای هاشمی تهیه شده است , مطابق با فرهنگ و اقتصاد لیبرالی است.

به همین دلیل است که آقای هاشمی چه  در سال ۸۴ که مستقیما از آقای احمدی نژاد شکست خورد و چه در سال ۸۸ که پشت سر میر حسین موسوی قرار گرفت و بعد از انتخابات کشور را به بهانه ی تقلب به ورطه ی نابودی کشاندند…ایشان هیچوقت ادعا نکرد که من توانستم نظام ربوی بانکها را از بین ببرم یا دروس تثلیثی که در دانشگاهها تدریس میشد را بزُدایم, یا هنر ابزرد را از سینما بزُدایم و حالا با خیال راحت سرم را روی زمین میگذارم…ایشان فقط گفتند که آقای احمدی نژاد را از سیستم کنار گذاشتم و آقای روحانی را بر سر کار آوردم, منتی هم سر آقای روحانی گذاشتند و گفتند قبل از انتخابات آراء ایشان سه درصد بود ولی با حمایتهای من به پنجاه و سه درصد رسید.

در واقع رفتار شناسی آقای هاشمی در این سی و چند سال انقلاب برای دینی تر کردن نهاد انقلاب و ادامه دادن آرمانهای انقلاب نبوده است.ایشان ساز و کار را به گونه ای رقم زد که هرکسی که لباس روحانیت برتن نداشت و آیت الله هم نبود میتوانست این کار را انجام دهد.

*ارزیابی شما از انتخابات ۹۶ چیست و وظیفه ی جریان حزب اللهی در انتخابات پیش رو چه باید باشد؟

برای ارزیابی انتخابات نود و شش باید ببینیم در آمریکا چه کسی سر کار میاید, آقای ترامپ یا خانم کلینتون یا فرد دیگری. مولفه ی دوم مسئله ی برجام است که باید ببینیم برجام چه فایده ای در زندگی مردم داشته است, برجام متاثر از مولفه ی اول است, همه ی دنیا منتظر این هستند که ببینند چه کسی رئیس جمهور آمریکا میشود و آیا رئیس جمهور بعدی معتقد به برجام و پایبند به مفاد برجام هست یا نه.

لذا دنیا در شش هفت ماه آینده معطل است تا ببیند در انتهای آذر امسال چه کسی رئیس جمهور آمریکا میشود. سپس از اول دی تا شش ماه بعد که خرداد ۹۶ هست منتظر بمانیم تا ببینیم چه کسی در ایران رای میاورد. پس عملا کشور در حیطه ی مراودات خارجی در مسئله ی برجام معطل میماند و معلق میشود.

این سه مولفه ی برجام, انتخابات آمریکا و انتخابات ایران کشور را به حالت تعلیق در می آورد و مردم اثر رفع تحریم و ساز و کار مربوط به رفع تحریم را در زندگی خود نمی بینند. آمریکایی ها نیز اعلام کردند که دوربرگردان را در مراودات تجاری مالی با ایران حذف نکردند و تا این دوربرگردان حذف نشود هیچ رابطه ای با هیچ کشوری برقرار نخواهد شد.

پس تا پایان سال در زندگی اقتصادی مردم با توجه به دستاوردهای برجام اتفاقی نخواهد افتاد.با این اوضاع برخی در اردوگاه اعتدالیون و اصلاح طلبان به این نتیجه رسیدند که سراغ کسی غیر از شخص رئیس جمهور فعلی بروند و او را برای کاندیداتوری آماده کنند چون که شاهد هستند افت محبوبیت به سرعت رخ داده است. از سوی دیگر در اردوگاه اصولگرایان اجماع نظر روی شخص خاصی نیست. احمدی نژاد نیز در صحنه خود را اصولگرا نمیداند و اینکه تئوری و برنامه جدیدی ارائه نداده و تغییری در برنامه هایش رخ نداده است , صرفا فقط کلی گویی هایی را شاهد هستیم که ادعا میشود در حال بازخوانی خط امام و الگوی رفتاری امام هستیم.اینها مدل سازی نمیشود, باید یک فردی به طور مدون برنامه های اقتصادی فرهنگی و سیاسی خود را ارائه دهد.

*با توجه به اقبالی که مردم به آقای دکتر احمدی نژاد نشان داده اند آینده ی حضور ایشان در انتخابات ریاست جمهوری را چطور ارزیابی میکنید؟

شخص آقای احمدی نژاد برای آمدن در صحنه باید این را بداند که هیچ رئیس جمهوری برای بار دوم نیامده که رای بیاورد, اگر قاعده اینطور پیش رود که رئیس جمهور فعلی اولین رئیس جمهور چهارساله باشد و رئیس جمهور قبلی دوباره وارد صحنه شود و رای آورد در این صورت آقای احمدی نژاد باید جامعه نخبگی جریان انقلابی را اقناع کند , الان جامعه نخبگی جریان انقلابی با آقای احمدی نژاد نیست , آقای احمدی نژاد خودش هست و همان شش هفت نفر دور و اطرافش در پاستور و حرکتهایی دارد و برخی شهرها میرود و مردم لطف دارند به استقبالش میروند.اما آقای احمدی نژاد باید پاسخ دهد که الگوی اقتصادی مشخصش برای ادامه کار چیست.

اقتصاد دولت احمدی نژاد دست تیم دانشگاه علامه بود و ویرانی های اقتصادی را تیم علامه برای این مملکت رقم زدند, البته شایعاتی وجود دارد که مدل اقتصادی آقای احمدی نژاد مبتنی بر مدل شهید صدر بود, خیر رک و صریح باید ببینیم نسبت اندیشه ی آقای احمدی نژاد در برنامه های بعدیش چه میباشد و باید این تردید به جامعه متدینین وارد شود و این سوال را از آقای احمدی نژاد بپرسند.اما اینکه در جریان انقلابی فرد دیگری هست که جایگزین شود, با توجه به فضایی که وجود دارد و همه ی راهها به آقای احمدی نژاد ختم میشود, پرسشی است که فعلا نباید پاسخ آن را داد چون که به صلاح مملکت و مردم نیست که به این سرعت وارد فضای انتخاباتی شوند.

در شش ماهه ی دوم سال افرادی که میتوانند و باید توجه کرد به اندیشه ی آنها باید وارد کارزار انتخابات شوند , البته آقای احمدی نژاد که خود را اصولگرا نمیداند و این اقبال مردم نسبت به قدیمی ها بخاطر این است که  دلشان برای یکدیگر تنگ میشود.

آقای احمدی نژاد باید شفاف و صریح بگوید که مدل فرهنگی اقتصادی و اجتماعی اش چیست و مسئله ی دیگر اینکه شبهات وارد شده در خصوص رابطه اش با رهبری را روشن کند, اینکه رهبری میگفت بیداری اسلامی ایشان میگفتند بیداری انسانی, در قضیه سوریه نظر رهبری یک چیز بود نظر آقای احمدی نژاد چیز دیگر.پس باید مدلهای اجرایی خود را تبیین کند و دوم اینکه نسبت خود را با قانون و نظام روشن کند و نباید با این سیاست وارد شود که عوام را به ترس و واهمه از حضور روحانی و هاشمی وا دارد تا رای بیاورد و نباید ملت را به نسخه های غربی استادان دانشگاه علامه بسپرد.

منبع: میدان 72