ارزش حقیقی انسان به «بهاء» اوست، نه به قیمت او

ارزش حقیقی انسان به «بهاء» اوست، نه به قیمت او. اگر خود را روی یک کفه ترازو در نظر آوریم به طوری که در کفه‌ی دیگر آن خدا جای دارد، خواهیم دانست که ما گران‌قیمت نیستیم، گران‌بهاء هستیم.

از علامه طباطبایی(ره) سؤال شد اسم اعظم خدا چیست؟ فرمود: «بهاءالله؛ که مصداق آن نیز امام حسین(ع) هستند.» امام حسین(ع) آن‌قدر شخصیتی عظیمی داشتند که بهاء ایشان خدا بود. کسی که خون او در راه خدا به زمین ریخته می‌شود، کار خدایی کرده است، لذا خون بهای او نیز خداست.

اما کپیتالیسم یا سرمایه‌گرایی، همه‌ی پدیده‌های عالم را کالا می‌گیرد. نه تنها کالاهای مادی که دارای مواد اولیه هستند، که علم، عشق، حکمت، قضاوت، وکالت، سلامت، سیاست و… نیز کالا شمرده می‌شود؛ و برای آن قیمت تعیین شده و خرید و فروش می‌شود.

نظام سرمایه‌گرایی، در نوع برده‌داری جدید، انسان را هم کالا گرفت به این ترتیب ضربه‌ی بسیار شدیدی به حیثیت انسانی انسان وارد ساخت.
کوته‌فکرانی که نرم افزار اندیشه‌شان کپیتالیستی و لیبرالیستی است، نمی‌توانند بفهمند دفاع از حرمِ مدافع خون ثارالله (یعنی حضرت زینب(س)) و شهادت در این مسیر چه بهاء عظیمی دارد؛ اصلاً در باورشان نمی‌گنجد که انسان‌ها قیمت ندارند، بهاء دارند لذا می‌گوید مدافعان حرم برای پول می‌روند و کشته می‌شوند!

هیچکس نمی‌تواند نسبت به عظمت کسانی که همسر جوان و فرزند خردسال‌شان را می‌گذارند و هزاران کیلومتر دورتر از مرزهای خود به استقبال خطر می‌روند و سر از تن‌شان جدا می‌شود، تا تهدید و ناامنی را از جامعه‌ی خود و دیگر جوامع دور نمایند، سر تعظیم و تکریم فرود نیاورد.

اما بوی تعفن زندگی و حیات کسانی که در جامعه صاحب درآمدها و عافیت‌طلبی‌های آنچنانی و فیش‌ها و درآمدهای نجومی آنچنانی هستند، مشام هر انسان آزاده‌ای را آزار می‌دهد. انسانی که مال و نفس او خرده شیشه داشته و کنترل کیفیت نشده است را خدا خریدار نیست. مال و نفسی که از فیش‌های نجومی و درآمدهای آنچنانی و رانت‌خواری‌های درون حکومت شکل گرفته است را خدا از کسی نمی‌خرد. خود را به ثمن بخس فروختند.
————————————

استاد حسن عباسی
مشهد – ۲۶ بهمن ۹۵