راهپیمایی اربعین چگونه تمدنساز میشود؟

باور عمومی در اقتصاد مدرن، طبق قاعدهی «برابر هرچه پول بدهی، آش میخوری» شکلگرفته است و زندگی بدون پول، امری محال مینماید. تمدن لیبرال و نظام معیشت امروز در اقتصاد مدرن ماهیتی «قیمتمدار» دارد که همهی پدیدههای عالم را کالا میگیرد. نه تنها کالاهای مادی که دارای مواد اولیه هستند، که حتی تمام پدیدههای معنوی نیز کالا شمرده شده و برای آن قیمت تعیین میشود.
در مقابل، قرآن کریم، مفهومی دیگر به نام «بهاء» را برجسته مینماید. ارزش حقیقی انسان به «بهاء» اوست، نه به قیمت او. مردم نجف، کربلا، شهرها و روستاهای مسیر، زوار را برای استراحت و پذیرایی به منازلشان دعوت میکنند و بابت آن هزینهای دریافت نمیکنند. زیرا که عملشان قیمت ندارد تا در قبال آن مزدی مطالبه کنند بلکه خدمت آنها «بهاء» دارد. در یک تجمع عظیم، بیآنکه تعداد هتلها کفایت کند، جمعیتی بالغ بر ۳۰ میلیون نفر حاضر میشوند، در حالی که نیازشان به مواد غذایی، مکان استراحت، بهداشت و… به طور کامل برآورده میشود. اگر این نوع از همیاری مردم وارد جامعهی ما شده و در تمام اوقات سال استمرار داشته باشد، گامی مهم در تحقق تمدن نوین اسلامی برداشته شده است.
این امر، امکانپذیر است چراکه پیشتر نیز چنین نمونهای از بازار انفاقمحور را در دوران دفاع مقدس تجربه نمودیم. در ایستگاههای صلواتی هرکسی مال و دارایی خود، تخصص، خدمت، حرفه و… را به مدتی معین برای کسب رضای خدا به دیگری بخشیده و در ازای آن چیزی مطالبه نمیکرد؛ این بخشش به دودسته تقسیم میشد:
- بخشش مال و دارایی
- بخشش وقت و حرفه
درحالیکه هزینههای پشتیبانی از جبههها برای دولتها در جهان کمرشکن است، بودجهی لازم برای ۸ سال جنگ تحمیلی، تنها ۱۲ درصد از کل بودجهی جاری کشور را شامل بوده است.[۱] مابقی هزینههای لازم از طریق ایستگاههای صلواتی توسط مردم تأمین میشده است.
اگر چنین باوری به جامعهی ما رسوخ کند که ارزش حقیقی انسانها به بهاءشان است، راهپیمایی طریق الحسین(ع) تمدنساز خواهد بود. جهت تحقق این امر:
- فهرستی از مشاغلی که امکان انفاق فی سبیل الله را دارند، تهیه شود.
- برپایی یک فراخوان ملی، برای ثبتنام افراد داوطلب جهت ارائهی خدمات ثبتشده.
- شکلگیری مغازههای صلواتی جهت عرضهی اجناس انفاق شده بهصورت زنجیرهای
- شکلگیری محلههای انفاق
- تهیهی دفترچه یا کارت اعتباری برای خدمات گیرندگان (مبتنی بر این کارت، خدمات توسط خدمت گیرنده یا دریافت میشوند و یا معاوضه میگردند. هر خدمت گیرنده تعهد مینماید که هرگاه خود به مرحلهی انفاق رسید، در اولین فرصت خدمت گرفتهشده را به طریقی مناسب جایگزین نماید تا چرخه حفظ شود)
این یادداشت از جلسه ۳۸۵ کلبه کرامت با موضوع «بازار آزاد – بازار صلواتی» و جلسه ۶۴۷ کلبه کرامت با موضوع «ابَرانقلاب بهاء» الهام گرفته شده است.
[۱] – «از سال ۵۹ تا سال ۶۷، میانگین سالانهی سهم امور دفاعی در کل هزینههای دولت ایران، برابر ۱۲ درصد بوده است.» کتاب «جنگ ایران و عراق؛ پرسشها و پاسخها» – صفحه ۱۹۶ – مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی