❇️ «فؤاد» هستهی مرکزی پیاز وجود انسان است که بر بستر فطرت او در کنار «صدر و شغاف و قلب» پدید آمده؛ انسان علاوه بر دو چشمی که در سر خود دارد، دارای چشمان دیگری نیز هست؛ چشم عقل، که بصیرت نام دارد و چشم فؤاد که رؤیت میکند.
?#جوانی، دورهی شکوفایی #فؤاد انسان است؛ یعنی چشم دل یا پنجرهای از درون ما که حقیقت را رؤیت میکند، بیدار میشود.
چشم دل باز کن که جان بینی// آنچه نادیدنیست آن بینی
?نوگرایی، نو دیدن و تحول ویژگی مهم دوران #جوانی است. چرا که فطرت او هنوز چرک نشده؛ چشم دلش که روشن شد، آنچه را او میبیند، پیران نمیبینند. نگاهش به روابط انسانها، حکومت و عالم هستی یک نگاه جدید است.
?هرآنکس که چشم دل او بینا باشد و قوهی تشخیص حق از باطل داشته باشد، #جوان است؛ شاید جسم او پیر شده و هشتاد ساله باشد، اما دل او جوان است، چون فؤاد او بیناست؛ و چون به اطمینان رسیده است، آرامش دارد.
❇️ جوان، قطعهای از یک پازل کلی است. جنینی بوده، سپس دوران کودکی و نوجوانی را گذرانده و به جوانی رسیده است؛ نمیتوان این قطعه را جدای از این پازل ارزیابی کرد. جهان جوان، جهان فؤاد است. مادامی که صدر، شغاف و قلب انسان تکوین نیافته باشد، فؤاد او فعال نمیشود.
جلسه ۸۴ #کرسی_نظریه_پردازی #کلبه_کرامت (در آذر۸۶) #جهان_جوان را در قالب «وزارت خانواده مورد مداقه قرار داده است؛ ببینید:
کانال رسمی استاد حسن عباسی
?Sapp.ir/Hasanabbasi_ir
?igap.net/Hasanabbasi_ir