مرکز سیاست دو حزبی آمریکا در اواخر پاییز ۱۳۸۷ در آستانه انتخاب اوباما به ریاست‌جمهوری این کشور، گزارش جامعی در قالب «دایم پارادایم» برای مقابله با ایران منتشر کرد.
در آن گزارش، از استراتژی «یو-ترن» به عنوان مدار_دوربرگردان در مناسبات تجاری همه‌ی کشورها با ایران پرده‌برداری شد.
اساس محاصره_تجاری و تحریم‌های ایران، همین استراتژی است که برای هر دو حزب جمهوری خواه و دموکرات لازم‌الاجرا بوده و خواهد بود.
در هنگامه مذاکرات هسته‌ای در دوره ۹۴-۱۳۹۲ درحالی‌که رئیس سازمان انرژی اتمی ایران با وزیر انرژی آمریکا درباره ابعاد فنی اتمی ایران مذاکره می‌کردند، باید وزیر اقتصاد و رئیس بانک مرکزی ایران نیز با وزیر خزانه‌داری آمریکا در حذف استراتژی «یو-تِرن» مذاکره می‌کردند.
اگر در برجام، در یک جمله، حذف «یو-تِرن» می‌آمد، اکنون ایران می‌توانست درباره کاهش تحریم‌ها و گشایش در تعاملات تجاری با جهان امیدوار باشد. اما بدون حذف استراتژی «یو-تِرن» از سوی آمریکا، هیچ امیدی به رفع تحریم‌ها نیست. زمانی برد_برد معنا داشت، که واگذاری توان هسته‌ای ایران در برابر رفع رسمی استراتژی «یو-تِرن» از سوی آمریکا باشد. اما این اتفاق نیفتاد.
استاد حسن عباسی
دانشگاه امیرکبیر، ۲۲ اردی‌بهشت ۱۳۹۵
