✔️میرویم تا «بشویم» و راز انتظار برای منجی در این « #شدن» است؛ آیندهای که از آنِ ماست…
?«امید» و حواله دادن به آینده، اغلب نگاهی متوهمانه است. فیلسوف امید “ارنست بلوخ” امید را تشبیه به اسبی میکند که کسی سوار بر آن است و هویچی بر چوب بسته و بالای سر اسب گرفته است؛ اسب تصور میکند که اگر یک پله جلوتر برود، به هویچ میرسد غافل از آنکه هویچ در دست سوار است و با او به جلو خواهد آمد. امیدهای کاذبی که بشر را در طول سدهها و هزارهها به بحران کنونی کشیده و امروز در شعارهای سیاسی برای سحر مردم بکار برده میشود، از این نوع است.
❌امید به یک جامعهی آرمانی و یا شرایط بهتر، اغلب اوقات خلسههای دستهجمعی برای مردم یک جامعه ایجاد میکند که همچون همان هویچ بر سر چوب، هرچه به دنبال آن میدوند، کمتر به آن دست مییابند. امیدی برای کولی گرفتن از آحاد یک جامعه! کسانی با شعار امید، سوار جامعه شوند، سیاستمدارانی که با شعار امید، مردم خود را چون چهارپایی حساب میکنند که مرتباً با وعدههای یک پله بیشتر برای دستیابی به هویچ سوار جامعه میشوند؛ و چه بسیار امیدهایی که اینگونه تبخیر شدند…
❓آیا «امید به موعودی که روزی خواهد آمد» نیز امید متوهمانه و فریبکارانه است؟
?اگر به جامعه چنین القا کنیم که بنشینید تا زمانش برسد و منجی بیاید و نجاتتان دهد، چنین نگاهی خلاف نص صریح قرآن کریم است که عالم تغییر و تحول را از درون انسان میداند. «اِنَّ اللهَ لا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّی یُغَیِّرواْ مَا بِآنفُسِهِم»
?عالم در #صیرورت و تغییر مدام است. در این مسیرِ «شدن» بذری کشت میشود و تبدیل به بته، درختچه، درخت کامل جوان و در نهایت به درخت کهنسال مبدل میشود. جامعه نیز در صیرورت و شدن خود، یا به سمت خداست (الی الله المصیر) یا به سمت جهنم است (بئس المصیر)؛ و همین، عامل بالندگی یا انحطاط اوست.
?جامعه باید «بشود» مهدویت و #ظهور نیاز به «شدن» دارد. باید به سمت حضرت برویم تا بشویم. اما چطور بشویم؟
✔️راز انتظار، در #انقلابی بودن است. زندگی انسان مؤمن فی حد ذاته زندگی انقلابیست؛ یک انقلابی، مأمور به تحول در عصر خود است و او در وهلهی نخست از خود میآغازد. بر این اساس، حکمت امید در قرآن کریم، « #تغییر_انفسی» است. تا تغییر انفسی در خود ایجاد نکرده و قدمی به سوی او برنداریم، او نخواهد آمد. او بین ماست و اقتدار امروز جامعهی شیعی، حکومتی که علیرغم صفآرایی همهی گردنکشان و زورمداران عالم، ایستاده و از مرزهای داخلی خود، به مرزهای مدیترانه گسترش یافته است. همان عراقیهایی که در هنگام سقوط صدام، هیچ اقدامی نکردند تا آمریکاییها بر آنان سیطره یابند، امروز، دلیرانه تمامی سرزمینهای از دست رفتهی خود را از داعش پس میگیرند. چرا که عنصر امید به آنان گفت یه قدم برای تغییر بردارید؛ اینبار یک قدم به سوی امام عصر برداشتند و او نیز متقابلاً همراهیشان نمود.
✅پس برویم تا «بشویم» تا او از میان ما برخیزد و ظهور نماید…
#اختصاصی
کانال رسمی اندیشهجویان استاد حسن عباسی
▶️ Instagram.com/Hasanabbasi_students
▶️ Eitaa.com/Hasanabbasi_students
▶️ Igap.net/Hasanabbasi_students
▶️ Sapp.ir/Hasanabbasi_students
▶️ Gap.im/Hasanabbasi_students
▶️ Bpn.im/Hasanabasi_students