عصر خبر يا عصر حجر ؟!

پاسخ یک خبرنگار به هجمه علیه استاد حسن عباسی:

چند هفته اي است كه از اظهارات سايت عصر خبر درباره سخنراني اخير استاد حسن عباسي مي گذرد. گذشته از اينكه اين اتفاقات و هجمه ها هرچندگاهي به صورت هدفمند منتشر ميگردد، اما مطالب اين سايت انچنان مغرضانه و بدون منطق ارائه شده است كه هر خواننده اي را در درستي و صداقت مطلب به شك وادار ميكند.
عليرغم اينكه نقش هر سايت خبري و خبرنگار رساندن اخبار و موضوعات بدون دخل و تصرف در جامعه ميباشد ، نقشي كه حتي منشور اخلاقي بين المللي خبرنگاران بارها بران تاكيد ميكند، اما متاسفانه عدم وجود نظارت مناسب و در اكثر موارد وجود افرادي بدون تحصيلات تخصصي در اين زمينه، جلونگاه بي حد و مرزي را به وجود اورده است تا هركسي قلم بردست گيرد و به خود اجازه نوشتن هرمطلبي را دهد.
البته دور از انتظار نيست كه سايت هاي خبري گمنام و كم بازديد، گاها در جهت جذب مخاطب دست  به انتشار مطالب تحريف شده و جنجالي بزنند تا شايد دراين راستا چند صباحي مورد توجه مخاطبان قرار گيرند، و اينگونه در جستجو جايگاهي داشته باشند كه فقط با كار حرفه اي و صداقت خبري ممكن مي باشد.
نويسنده اين مطلب با سياه نمايي و چسباندن اتفاقات بي ربط از گذشته و حال ، تمام سعي خود را در جهت جنجال و تخريب اين شخصيت دانشمند كرده است. بعنوان مثال در قسمتي از مطلب خود نوشته است :”حسن عباسي كه به گفته سردار علي شمخاني دبير فعلي شوراي امنيت ملي حتي در جبهه هاي جنگ حضور نداشته است ، مثل گذشته حرف هاي عجيب و غريب ديگري زده و گفته كه نيمي از كودكان كشورهاي غربي زنازاده هستند ” .
اينكه صحبت هاي استاد در مورد يك مساله اجتماعي در غرب ، بدون اينكه اين سايت دليلي براي رد ان ارايه دهد ، چه ربطي به حضور ايشان در جبهه دارد، چه دليلي جز برخورد مغرضانه و به دور از انصاف نويسنده مطلب با شخص اقاي حسن عباسي ميتواند داشته باشد؟دراين راستا ضرورت اشاره و شفاف سازي نسبت به بعضي از مطالب منتشر شده در اين سايت خبري بعنوان يك خبرنگار احساس ميگرديد كه در ذيل به ان پرداخته ميشود:

١) همانطور كه اشاره شد يك سايت خبري و خبرنگار وظيفه اي جز رساندن اخبار بدون دخل و تصرف يا اظهار نظر شخصي ندارند. اينكه اين سايت خبري بدون توجه به اولين اصل اين منشور اخلاقي به خود اجازه هرگونه قضاوت و انتشار اين مطلب را ميدهد جاي تامل است. سرتاسر اين مطلب پر از كلمات و عناويني است كه نويسنده مطلب سعي در القاي ان به مخاطب داشته است. “امار بي سند و خيالي ” ، ” اظهارات جالب” ، ” حرف هاي عجيب و غريب ” نمونه اي ازين توصيفات و برداشت هاي نويسنده اين مطلب مي باشد . اين در حالي است كه به شدت خبرنگاران از گفتن اين جملات پرهيز شده اند.
چگونه سايتي كه در جاي جاي مطالب خود از قانون حرف زده است و حتي در پايان مطلب اظهار داشته است :”اميد است افراد مومن بر اساس اسلوب هاي ايمان حركت كنند و هرگز پاي در خارج از مسير صداقت و امانت نگذارند و با اظهارات صرفا تبليغاتي و محيرالعقول و مختص به خود سعي در تحريك جوانان كشور و اذهان عمومي نداشته باشند” به راحتي به تحريك جوانان و اذعان عمومي پرداخته است؟
قسمت جالب ماجرا انجا آشكار مي شود كه نويسنده مطلب هيچ سند و دليلي را در رد گفته هاي استاد ارائه نداده است. و صرفا به بيان القائات و تخريب هاي محيرالقول و مختص به جريان خاص پرداخته است.

٢) نويسنده اين مطلب ، هويت و وجود انديشكده را تنها منوط به وجود يا عدم وجود ان در جستجوي هاي اينترنتي محدود كرده است. گرچه به راحتي با جستجوي عباراتي چون “ انديشكده يقين ” ميتوان به سايت انديشكده دسترسي داشت ، اما موضوع اصلي اين است كه چرا نويسنده اين مطلب به دنبال كشف حقيقت درباره اجازه رسمي فعاليت انديشكده از سازمانهاي ذيربط نبوده است،و تنها به اين دليل كه وي در جستجوي اينترنتي نتوانسته اند دسترسي به سايت داشته باشند، وجود انديشكده را براحتي زير سوال برده است؟

٣) دربرابر جواب يكي از شاگردان استاد نسبت به مطالب خلاف واقعيت و دروغين منتشر شده در سايت ، اين سايت خبري اظهار ميدارد كه هيچكس جز خود استاد و يا دفتر ايشان اجازه پاسخگويي ندارند.
گذشته از اينكه چگونه اين سايت خود را مجاز به هرگونه تحريف و انتشار مطالب ميداند، اين سوال مطرح ميشود كه مگر اين سايت دفتر رسمي زنازادگان كودكان جهان است كه در خود را ملزم به اعتراض و تخريب در برابر اماري كه حتي انها را رد نكرده است برخواسته است؟
چگونه است كه حق تعيين جوابگويي هم فقط در انحصار اين سايت ميباشد و انها تعيين كننده اين هستند كه چه كساني پاسخگو باشند؟
ايا امكان پذير هست كه هر نويسنده و خبرنگاري با انتشار مطالب دروغين، هر شخصيتي را ملزم به پاسخگويي بداند؟
واقعا اين افراد تجربه حرفه خبرنگاري را داشته اند كه انقد ناشيانه در پي جنجال هستند؟

٤) يكي از موضوعاتي كه دراين مطلب به شدت بر روي ان مانور داده شده است اين است كه اقاي حسن عباسي كه گروهي سازمانها و نهادهاي بين المللي را زير هدايت ارتش امريكا ميداند ، چگونه از امار آنها استفاده ميكند. و تنها با استفاده از اين ترفند بدون اينكه خود دليلي در مورد رد صحبت هاي اخير استاد ارائه نمايد، مخاطب را به شك و ترديد وا ميدارد.
در پاسخ لازم است گفته شود فرضا استاد اين نهاد و سازمانها را قبول ندارد. شما كه قبول داريد چرا آنها را منتشر نميكنيد؟
دوم اينكه امار و مطالب اين نهاد و سازمانها هميشه در مورد كشور ايران و ديگر كشورهاي ضدنظام سلطه دروغين بوده است. و نه تنها استاد در سرسپردگي اين سازمانها به استكبار اشاره داشته اند بلكه اشخاص بزرگي همچون رهبري، رييس جمهور و روساي ساير قوا و سازمانهاي كشور نيز هميشه نسبت به دروغين بودن انها اشاره كرده اند. از جمله مطالبي كه در مورد حقوق بشر توسط اين سازمانها در مورد كشورمان منتشر ميشود. و دروغين بودن انها بر هيچ شهروند اگاهي پوشيده نيست.
اينكه مخالفت با اين سازمانها درباره امار منتشر شده بر عليه كشورمان، دليل بر اين باشد كه ديگر هيچ كس حق استفاده از منابع ان سازمانها و نهادها درباره امار منتشر شده درباره خودشان را نداشته باشد، مطلبي غيرعقلاني  هست.
نويسنده اين مطلب به راحتي با استفاده ازين شگرد، بدون اينكه خود حتي امار زنازادگان را رد يا قبول كند، به راحتي به تخريب استاد در چشم مخاطب پرداخته است.

٥) موضوع ديگري كه دراين مطلب به صورت بي ربط و غيرمنطقي درهمان ابتدا ، در جهت تخريب، پرداخته شده است ، اشاره به حضور با عدم حضور استاد در جبهه پرداخته است. صرفنظر از اينكه آقاي حسن عباسي در جهت تكليف شرعي خود در جبهه حضور داشته اند و هيچگاه حضور خود در جبهه را مبناي ادعا قرار نداده اند ، چند مطلب قابل اشاره است:
اول اينكه اگر اين موضوع انقدر براي سايت خبري مهم بوده است كه ابتداي مطلب خود را با اين مطلب شروع كرده است، چرا خود به جستجوي حقيقت نپرداخته است.
مطلبي كه خود به ان اشاره كرده است كه براحتي در ستاد كل نيروهاي مسلح قابل كشف ميباشد.
اين سايت تنها با ذكر چند مورد كه در ادامه به صورت ماهرانه خواننده مطلب را به شك و ترديد وادار كرده است بسنده كرده است.و استاد را ملزم به پيگري اين مورد ميداند.
قابل ذكر است كه نه استاد و نه شاگردان وي نيازي به اثبات حضور ايشان در جبهه ندارند. حضور ايشان در جبهه بر اساس تكليف و عهد و پيمان وي با خداوند و رهبر كبير انقلاب اسلامي بوده است و اجر و پاداش اين حضور هم منوط به قبول يا رد حضور ايشان در جبهه توسط هيچ شخص يا رسانه اي نمي باشد.
شايسته است رسانه اي كه ادعاي صداقت و امانت دارد خود در جهت عقيم گذاشتن تخريب هاي منتقدان وي به شفاف سازي در مورد حضور ايشان در جبهه از طريق روش پيشنهادي خود بپردازند.
موضوع دوم اشاره گفته سردار علي شمخاني مي باشد.صرفنظر از اينكه اخيرا خاطرات زيادي بعضا توسط افرادي كه در گذشته در راس نظام بوده اند منتشر شده است كه بشدت توسط بزرگان نظام مردود و مذموم شناخته است، صرف اتكا به صحبت هاي يك شخص كه بدون دليل و مدرك ارايه شده است، غيرقابل قبول و به دور از انصاف يك رسانه مي باشد.

در پايان باز اينجانب بعنوان يك خبرنگار حقير، لازم به تاكيد مي دانم كه وظيفه رسانه خبري فقط و فقط بيان مطالب و حقيقت  به همان شكل كه اتفاق افتاده مي باشد.
تاريخ رسانه ها نشان داده است كه تنها رسانه اي در بين مردم ماندگار بوده است كه رعايت انصاف و دغدغه كشف حقيقت را داشته است.
رسانه اي كه به مثابه كتي كه براي داشتن هويت خود، نياز به اويزان كردن خود از يك ميخ را دارد، بخواهد با تخريب يك شخصيت دلسوز و دانشمند ، ان هم بدون هيچگونه دليل و مدعايي فقط در جهت مطرح كردن رسانه خود و ايجاد جنجال و جذب مخاطب بپردازد، نه تنها متهم به دوري از شان انساني و اخلاقي و شرعي خواهد بود، بلكه به سرعت در مسير نابودي و انحطاط قرار خواهد گرفت.

یک خبرنگار دلسوز