شیران روز، عابدان شب

زمان‌سنجِ بیرونی ما، آمد و رفت شبانه‌روز را درک می‌کند؛ دقایق و لحظاتی که بی‌وقفه و پی در پی می‌آیند و می‌روند. اما چه می‌شود که گاهی زمان تند تند می‌گذرد ولی گاهی به شماره می‌افتد و گویی اصلاً متوقف می‌شود! انسان‌ها علاوه بر زمان‌سنج بیرونی، زمان‌سنج درونی هم دارند که «حال» آن‌ها را می‌سنجد. گاهی خوش‌حالند و گاهی غمگین و… حال خوش انسان در سحرگاهان و آن نشاط وصف ناشدنیِ توأم با هوشیاری و آگاهی در دیگر اوقات شبانه‌روز بدست نمی‌آید. از این روست که شب، بهار مؤمن است.

اگر افرادی که در بازار مشغول هستند، با حس و حال تجارت و معامله سر نماز حاضر شوند، تمام فکرشان همان‌جاست. در معماری اسلامی مساجد تاریخی، دالان‌هایی در ورودی مساجد ترتیب دیده می‌شد؛ زمانی‌که افراد از روشنایی ظهر عبور کرده و وارد این دالان‌های تاریک می‌شوند، وضعیت جسمی‌شان از این تغییر نور به سایه، به یک ثبات و آرامشی می‌رسد که وقتی وارد صحن مسجد شده و در حیات آن وضویی تازه می‌کنند، به‌طور کامل از فضای کسب و کار فاصله گرفته و با این سکون و آرامش مهیای نماز می‌شوند. نماز شب نیز چنین سیری دارد. ۸ رکعت نماز شب، به مثابه عبور از همان تونل‌ها و دالان‌ها، مقدمه‌سازی می‌کند تا به صحن اصلی یعنی نماز «شفع» برسد و هنگام نماز «وتر» دیگر داخل مسجد است. نتیجه طبیعی نماز شب، انسان‌سازی‌ست.

شبت را چطور سپری می‌کنی؛ دو فرد یا دو شیوه‌ی زندگی را قیاس کنید:

–       کسی شب خود را درنایت‌کلاپ، دیسکوتک، کازینو و در پارتی با کنیاک، ویسکی و عمل منافی عفت سر می‌کند؛ اعصابی خرد و له شده؛ صبح هم که با خستگی، سردرد، حس گناه و سنگینی از خواب برمی‌خیزد. یا در این‌سو کسی شب خود را پای تلویزیون و ماهواره ( دیدن اینهمه سریال‌های بی‌خاصیت) یا در فضای سایبر و حتی مطالعه سر می‌کند.

–       فردی دیگر، از فیلم و سریال و فضای سایبر کناره می‌گیرد؛ او بعد از اقامه نماز عشاء در بهترین ساعاتی که می‌تواند انرژی جسم خود را تأمین نماید، (مابین ۱۰ تا ۲ شب) می‌خوابد. سپس یک ساعت از شب را در محفل انس خصوصی با خدا سپری کند؛ با آرامشی وصف‌ناشدنی که نمی‌تواند با کسی تقسیمش کند و بگوید وقتی سر خود بر روی مهر می‌گذارد چه حسی به او دست می‌دهد؛ بعد از آن حالِ بهجت و سرخوشی که حس می‌کند دیگر نیست، بعد از نماز صبح می‌تواند به مطالعه وکار و ورزش بپردازد.

حال، خود انتخاب کنید؛ «فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ»

شیران روز، عابدان شب

گرچه توفیق نماز شب، دعوتی‌ست از سوی خدا؛ اما اگر می‌خواهیم در زندگی، انسانِ مقاوم و محکمی باشیم و فرو نریزیم، باورهایمان دست‌خوش تغییر نشود و با اندک پستی و بلندی در برابر مشکلات جا نزده و کوتاه نیاییم؛ و اگر می‌خواهیم علم و معرفت از درون‌مان بجوشد، راهش از نماز شب می‌گذرد. اغلب رزمندگان در دفاع مقدس به اقامه این نماز مقید بودند. پس پُر بیراه نیست که هرکس در علم، معرفت، حکمت و مجاهدت به درجات بالا رسیده است، ردپایی از تهجد و شب‌زنده‌داری در سیره او دیده می‌شود.

برگرفته از جلسه ۳۴۷ کرسی نظریه پردازی کلبه کرامت (در خرداد ۹۱)

? روایت استاد حسن عباسی از #شیران_روز_عابدان_شب در دفاع مقدس

?بخشی از جلسه ۳۴۷ #کلبه_کرامت (در خرداد ۹۱) با موضوع «حال، کرسی حیات»
https://t.me/hasanabbasi_students/4096

❇️ بین این دو زندگی، کدام را انتخاب می‌کنی؟

https://t.me/hasanabbasi_students/4097

 

کانال رسمی اندیشه‌جویان استاد حسن عباسی

Hasanabbasi_students@

About یکتا (دبیر بخش خبری پایگاه)

یکتا ؛ دبیر بخش خبری پایگاه هستم و ماموریتم در این پایگاه انتشار اخبار مربوط به استاد حسن عباسی است.

One comment

  1. بسیار زیبا بود. تشکر