زمانسنجِ بیرونی ما، آمد و رفت شبانهروز را درک میکند؛ دقایق و لحظاتی که بیوقفه و پی در پی میآیند و میروند. اما چه میشود که گاهی زمان تند تند میگذرد ولی گاهی به شماره میافتد و گویی اصلاً متوقف میشود! انسانها علاوه بر زمانسنج بیرونی، زمانسنج درونی هم دارند که «حال» آنها را میسنجد. گاهی خوشحالند و گاهی غمگین و… حال خوش انسان در سحرگاهان و آن نشاط وصف ناشدنیِ توأم با هوشیاری و آگاهی در دیگر اوقات شبانهروز بدست نمیآید. از این روست که شب، بهار مؤمن است.
اگر افرادی که در بازار مشغول هستند، با حس و حال تجارت و معامله سر نماز حاضر شوند، تمام فکرشان همانجاست. در معماری اسلامی مساجد تاریخی، دالانهایی در ورودی مساجد ترتیب دیده میشد؛ زمانیکه افراد از روشنایی ظهر عبور کرده و وارد این دالانهای تاریک میشوند، وضعیت جسمیشان از این تغییر نور به سایه، به یک ثبات و آرامشی میرسد که وقتی وارد صحن مسجد شده و در حیات آن وضویی تازه میکنند، بهطور کامل از فضای کسب و کار فاصله گرفته و با این سکون و آرامش مهیای نماز میشوند. نماز شب نیز چنین سیری دارد. ۸ رکعت نماز شب، به مثابه عبور از همان تونلها و دالانها، مقدمهسازی میکند تا به صحن اصلی یعنی نماز «شفع» برسد و هنگام نماز «وتر» دیگر داخل مسجد است. نتیجه طبیعی نماز شب، انسانسازیست.
شبت را چطور سپری میکنی؛ دو فرد یا دو شیوهی زندگی را قیاس کنید:
– کسی شب خود را درنایتکلاپ، دیسکوتک، کازینو و در پارتی با کنیاک، ویسکی و عمل منافی عفت سر میکند؛ اعصابی خرد و له شده؛ صبح هم که با خستگی، سردرد، حس گناه و سنگینی از خواب برمیخیزد. یا در اینسو کسی شب خود را پای تلویزیون و ماهواره ( دیدن اینهمه سریالهای بیخاصیت) یا در فضای سایبر و حتی مطالعه سر میکند.
– فردی دیگر، از فیلم و سریال و فضای سایبر کناره میگیرد؛ او بعد از اقامه نماز عشاء در بهترین ساعاتی که میتواند انرژی جسم خود را تأمین نماید، (مابین ۱۰ تا ۲ شب) میخوابد. سپس یک ساعت از شب را در محفل انس خصوصی با خدا سپری کند؛ با آرامشی وصفناشدنی که نمیتواند با کسی تقسیمش کند و بگوید وقتی سر خود بر روی مهر میگذارد چه حسی به او دست میدهد؛ بعد از آن حالِ بهجت و سرخوشی که حس میکند دیگر نیست، بعد از نماز صبح میتواند به مطالعه وکار و ورزش بپردازد.
حال، خود انتخاب کنید؛ «فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ»
گرچه توفیق نماز شب، دعوتیست از سوی خدا؛ اما اگر میخواهیم در زندگی، انسانِ مقاوم و محکمی باشیم و فرو نریزیم، باورهایمان دستخوش تغییر نشود و با اندک پستی و بلندی در برابر مشکلات جا نزده و کوتاه نیاییم؛ و اگر میخواهیم علم و معرفت از درونمان بجوشد، راهش از نماز شب میگذرد. اغلب رزمندگان در دفاع مقدس به اقامه این نماز مقید بودند. پس پُر بیراه نیست که هرکس در علم، معرفت، حکمت و مجاهدت به درجات بالا رسیده است، ردپایی از تهجد و شبزندهداری در سیره او دیده میشود.
برگرفته از جلسه ۳۴۷ کرسی نظریه پردازی کلبه کرامت (در خرداد ۹۱)
? روایت استاد حسن عباسی از #شیران_روز_عابدان_شب در دفاع مقدس
?بخشی از جلسه ۳۴۷ #کلبه_کرامت (در خرداد ۹۱) با موضوع «حال، کرسی حیات»
https://t.me/hasanabbasi_students/4096
❇️ بین این دو زندگی، کدام را انتخاب میکنی؟
https://t.me/hasanabbasi_students/4097
کانال رسمی اندیشهجویان استاد حسن عباسی
Hasanabbasi_students@
بسیار زیبا بود. تشکر